วัดพระปรางค์และแหล่งเตาเผาแม่น้ำน้อย อำเภอบางระจันเป็นวัดสำคัญเก่าแก่แห่งใน
จังหวัดสิงห์บุรี ภายในบริเวณวัดมีพระปรางค์ศิลปะแบบอยุธยาสันนิษฐานว่าสร้าง
ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช องค์พระปรางค์สูงประมาณ ๑๕ เมตร ก่อด้วยอิฐสูง
ละลูดรูปร่างคล้ายฝักข้าวโพด 
  ภายในพนังคูหาเรือนธาตุ มีร่องรอยภาพจิตรกรรมฝาผนังปรากฏอยู่ด้านหลังวิหารเก่า
แก่แบบอยุธยา หน้าบันเป็นลายแกะสลักไม้รูปตัวสิงห์ นอกจากนี้ยังมีร่องรอยเตาเผา
โบราณขนาดใหญ่สมัยอยุธยาเหลืออยู่ ๓-๔ เตา เชื่อกันว่า เป็นแหล่งผลิตเครื่องปั้น
ดินเผาที่ใหญ่ที่สุดในสมัยอยุธยา 
    ลักษณะเตาเป็นแบบระบายความร้อนเฉียงขึ้น ก่อนด้วยอิฐ ตัวเตาบางส่วนคล้าย
เรือประทุนจึงเรียกเตาประทุน ภาชนะที่ผลิตได้แก่ ไห อ่าง ครก กระปุกช่อฟ้าและ
กระเบื้องปูพื้น 

Wat Phra Prang and Kilns Amphoe Bang Rachan. 
    On the premises of this ancient temple stands an old pagoda of
Ayutthaya  style,assumed to have been constructed duringthe reign of King

     Narai the Great.The corn-shaped pagoda is built of brick,measuring 15
metres  high,and traces of mural paintings are revealed on is inside walls.
Behind the temple is situated an old Ayutthaya-style Viharn(assembly hall)
with a delicately carved lion design on its wood panel facade.

    Nearby,there are remains of several large kilns dating back to the
Ayutthaya period. This is believed to be the largest earthenware
production site of that period. With a shape somewhat resemblinga roofed
boat,the kilns were made of brick,with ventilation stacks slanting upward.
They onceproduced a wide variety  of utensils and building materials,
including jars,bowls, mortars,pots,gable tops and floor tiles.