มีเรื่องเล่าเป็นตำนาน เล่าว่า 

     สมัยนั้นมีสิงห์หรือราชสีห์หนุ่มไปหลงรักธิดาเศรษฐีนางหนึ่ง ด้วยบุพเพสันนิวาส
ทำให้ธิดาสาวสวยมีใจปฏิพัทธ์ราชาแห่งสัตว์ป่าในที่สุดทั้งคู่ไปอยู่ในถ้ำด้วยความสุขสืบมา
จนกระทั่งมีบุตรชายชื่อ"สิงหนพาหุ"

    เมื่อสิงหนพาหุเจริญวัยเป็นหนุ่มน้อย เขาเข้าใจว่าบิดาเป็นมนุษย์ในที่สุดบุตรชาย
ทราบความจริงจากมารดาว่าบิดาเป็นราชาแห่งสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่ ทำให้สิงหนพาหุรู้สึกไม่พอใจ
และเคียดแค้นสิงห์อย่างยิ่งในที่สุดสิงหาพาหุ ก็กระทำปิตุฆาตเข้าจ้วงแทงสิงห์จนตาย
และเอากิ่งโพธิ์คลุมศพไว้ แล้วจึงนำความไปแจ้งมารดา

    เมื่อลูกชายเห็นมารดาโศกเศร้าและรำพึงรำพันถึงสิงห์ ทำให้สิงหนพาหุสำนึก
ในบาปกรรม เขาจึงสร้างพระพุทธไสยาสน์องค์ใหญ่  ซึ่งต่อมาเรียกว่า “พระนอนจักรสีห์” 
และสถานที่ตรงนั้นเรียกว่า “สระล้างบาป"