วัดตราชู 

ตั้งอยู่เลขที่ ๓๒ บ้านตราชู หมู่ที่ ๖ ตำบลบ้านหม้อ อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี สังกัดคณะสงฆ์ มหานิกาย
ที่ดินที่ตั้งวัดมีเนื้อที่ ๒๔ ไร่ ๒ งาน ๙๔ ตารางวา โฉนดที่ดินเลขที่ ๓๔๔

อาณาเขต
ทิศเหนือ จดที่ดินเอกชน
ทิศใต้ จดที่ดินเอกชน
ทิศตะวันออก จดที่ดินเอกชน
ทิศตะวันตก จดแม่น้ำเจ้าพระยา

อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย
อุโบสถ กว้าง ๒๑ เมตร ยาว ๒๓๘๔ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๒๐ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก
ศาลาการเปรียญ กว้าง ๑๖ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๖ เป็นอาคารไม้ ทรงไทย สูง ๑ ชั้น
หอสวดมนต์ กว้าง ๗.๒๐ เมตร ยาว ๑๓.๓๐ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๓๙ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก
กุฏิสงฆ์ จำนวน ๕ หลัง เป็นอาคารครึ่งตึกครึ่งไม้ ๕ หลัง
วิหาร กว้าง ๕.๖๔ เมตร ยาว ๙.๑๒ เมตร เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๓๑๘
ศาลาอเนกประสงค์ กว้าง ๙ เมตร ยาว ๑๓ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๕๒ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก
ศาลาบำเพ็ญกุศล จำนวน ๑ หลัง สร้างด้วยไม้ ๑ หลัง



นอกจากนี้มี
ฌาปนกิจสถาน ๑ หลัง หอระฆัง ๑ หลัง กุฏิเจ้าอาวาส ๑ หลัง

ปูชนียวัตถุ มีพระประธานประจำอุโบสถ ปางสดุ้งมาร ขนาดหน้าตักกว้าง ๔๐ นิ้ว สูง ๙๐ นิ้ว สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๒๑
พระประธานประจำศาลาการเปรียญ ปางสดุ้งมาร ขนาดหน้าตักกว้าง ๕๙ นิ้ว สูง ๗๙ นิ้ว สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๔๓

วัดตราชู ตั้งเมื่อ พ.ศ.๒๐๗๖ ก่อนรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์ มีหมู่บ้านปลูกเรียงรายรอบบริเวณวัด
ประมาณ ๘ ครัวเรือน กุฏิสงฆ์มี ๓ หลัง ไม่มีศาลาการเปรียญ ไม่มีอุโบสถ มีแต่วิหาร เจดีย์ ภายนอกบริเวณวัด
มีป่าไม้ เบญจพรรณ แนวป่าจรดบึงใหญ่ (บึงลาดใหญ่) ครั้นต่อมา สมัยพระเจ้าตากสิน เมื่อ พ.ศ.๒๓๐๑

วัดตราชู ได้ถูกบูรณะขึ้นอีกครั้ง แต่โดยเหตุที่กุฏิได้ ชำรุดทรุดโทรมมาก จึงย้ายไปสร้างที่ใหม่ใกล้ริมแม่น้ำ
เจ้าพระยา เมื่อหมู่บ้านเจริญขึ้นได้จัดสร้างศาลาการเปรียญและอุโบสถ ใน พ.ศ.๒๓๑๔ เมื่อได้บูรณะวิหารและ
เจดีย์ หลัง จากพวกพม่าได้ล่าถอยทัพไปแล้ว เจ้าอาวาสในสมัยนั้นได้ขยายบริเวณให้กว้างขวางมากขึ้น
จนกระทั่ง พ.ศ. ๒๔๖๓ หลวงพ่อเลื่อนได้มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดตราชู ท่านได้บูรณะวัด และ
ได้สร้างกุฏิสงฆ์ขึ้นอีก ๕ หลัง และได้บูรณะอุโบสถ สร้างศาลาการเปรียญขึ้นใหม่



ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๒ เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๒๑ เมตร
ยาว ๓๘ เมตร การบริหารการปกครอง มีพระครูรัตตสุนทร เป็นเจ้าอาวาส